Κάπου στην Πλατεία Αμερικής υπάρχει ένα μικρό, μικρούτσικο εκκλησάκι. Είναι το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα με έναν παπά που κάθε φορά που φέρνω στον νου μου, η ψυχή μου γεμίζει γλύκα και φως. Ο παπά-Γαβριήλ. Έτσι και τύχαινε να περάσει βράδυ κανείς από την οδό Λευκωσίας και ο καιρός ήταν καλός, θα τον έβλεπε καθισμένο στο πεζουλάκι του ναού περιτριγυρισμένο πάντα από ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν, από την πρώτη κιόλας στιγμή. Κι ήταν πολλοί αυτοί κι όλοι τους, όλοι μας, διαφορετικοί. Διαβάστε Περισσότερα