Άνθη

Rimbaud

Ο Aρθούρος Ρεμπώ γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1854 στην Σαρλεβίλ, μία μικρή επαρχιακή πόλη της Γαλλίας. Ο πατέρας του απών. Τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που περνούσε στο σπίτι, τον αφιέρωνε στη συγγραφή. Η αυστηρή μητέρα του, «το σκιερό στόμα» όπως την αποκάλεσε ο Αρθούρος Ρεμπώ, θεωρούσε τη λογοτεχνία ανώφελη.
Ο ίδιος υπήρξε μελετηρό παιδί. Κέρδισε πολυάριθμα αριστεία, βραβεία και επαίνους για τις μαθητικές του επιδόσεις. Διακρίθηκε σε διαγωνισμούς, ενώ όλες οι εργασίες του δημοσιεύονταν σε εφημερίδες της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Διαβάστε Περισσότερα

/από

Στο εργοστάσιο ιδεών του Roald Dahl

Ο βρετανός Roald Dahl ήταν ίσως ο πιο γνωστός παραμυθάς του 20ου αιώνα. Τα βιβλία του έχουν πουλήσει περισσότερα από 200 εκ. αντίτυπα, έχουν μεταφραστεί σε 58 γλώσσες και αρκετά από αυτά, όπως ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας ή η Ματίλντα έχουν γίνει ταινίες και θεατρικά έργα. Έχει δημιουργηθεί μουσείο με το όνομά του κι όμως, ο ίδιος, δήλωνε πως κάθε πρωί φοβόταν να ξεκινήσει το γράψιμο.

«Ο λόγος», είχε πει κάποτε «είναι πως όταν πρέπει να επινοείς κάθε μέρα της ζωής σου κάτι καινούριο για γράψιμο, υπάρχει πάντα ο φόβος να αποτύχεις και να μη μπορείς να σκεφτείς τίποτα απολύτως».
Διαβάστε Περισσότερα

/από

10 βήματα για να εικονογραφήσω ένα παιδικό βιβλίο

  1. Ανάγνωση. Βασική προϋπόθεση είναι το καλό κείμενο. Το διαβάζω καλά ξανά και ξανά, εντοπίζοντας τις φανερές και κρυφές αρετές του.
  2. Πληκτρολόγηση. Ακούγεται περίεργο, αλλά κάθε κείμενο που πρόκειται να εικονογραφήσω το πληκτρολογώ, ακόμα κι αν το έχω λάβει σε ηλεκτρονική μορφή. Αυτό με βοηθάει, καθώς τη στιγμή που το γράφω ξεπετάγονται λέξεις-κλειδιά, τις οποίες στην ανάγνωση μπορεί να είχα προσπεράσει.
  3. Σελιδοποίηση. «Στήνω» το βιβλίο στον υπολογιστή, βάζοντας ακόμα και τα πρωτοσέλιδα, υπολογίζοντας τον αριθμό των σελίδων, το είδος της γραμματοσειράς και το μέγεθός της, το διάστιχο. Καμιά φορά μεγαλώνω και κάνω κυματιστές, σαν να χορεύουν, τις λέξεις που μου έκαναν εντύπωση, ακόμα κι αν στο τέλος δεν τις αφήσω έτσι.
  4. Ήρωας. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να γνωρίσω τον ήρωα της ιστορίας που πρόκειται να αφηγηθώ μέσα από τις εικόνες. Έχω τσακώσει τον εαυτό μου να διαβάζω φωναχτά κάτι που είπε ο ήρωας του βιβλίου, μιμούμενη τη φωνή και το ύφος του εκείνη τη στιγμή. Προσπαθώ να τον «δω» όχι μόνο ως προς το θέμα της εμφάνισης, αλλά και ως χαρακτήρα. Να φανταστώ πώς κινείται, πώς μιλάει, τι σκέφτεται, ποιος είναι κατά βάθος. Μόλις γνωριστούμε, τα άλλα είναι πραγματικά εύκολα κι έρχονται μόνα τους.
  5. Περιβάλλον. Είναι φορές που πρώτα σχεδιάζω το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται ο ήρωας και διαδραματίζεται η ιστορία κι έπειτα τον ίδιο τον ήρωα. Άλλοτε, πάλι, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Δεν υπάρχουν κανόνες.
  6. Προσχέδια. Σε χαρτί αρχίζω να κάνω δοκιμές με μολύβι. Αν το προσχέδιο μου αρέσει αρκετά, το σκανάρω και το βάζω μέσα στη σελίδα για να δω πώς συνδυάζεται με τα γράμματα. Θεωρώ πολύ σημαντικό το διάλογο ανάμεσα στις εικόνες και στις λέξεις, δεν τα αντιμετωπίζω αποσπασματικά. Αν κάτι μου αρέσει, το προσαρμόζω κι ύστερα το εκτυπώνω.
  7. Ριζόχαρτα. Μεταφέρω το σχέδιο με φωτοτράπεζα σε εξαιρετικά καλής ποιότητας χαρτί ακουαρέλας, το οποίο στη συνέχεια κολλώ στο σχεδιαστήριο με χαρτοταινία για να παραμείνει τεντωμένο όσο θα εικονογραφώ.
  8. Ενσυναίσθηση. Όσο εικονογραφώ γίνομαι μέρος της ιστορίας, βρίσκομαι κι εγώ μέσα της. Δεν είμαι τίποτα περισσότερο από ένας «φωτογράφος» των σκηνών που αφηγείται με λόγια ο συγγραφέας και προσπαθώ να αποτυπώσω λεπτομέρειες που ίσως να μην υπάρχουν στην αρχική αφήγηση αλλά ενυπάρχουν στην εικόνα.
  9. Σκαναρίσματα. Όταν ολοκληρωθεί η εικονογράφηση, οι εικόνες δίνονται σε ατελιέ για σκαναρίσματα υψηλής ανάλυσης και στη συνέχεια μπαίνουν στο ηλεκτρονικό αρχείο για να σταλούν στον εκδοτικό οίκο σε μορφή pdf.
  10. Η στιγμή που πατάω το Send είναι η πιο δύσκολη. Ίσως και να μην υπάρχει αυστηρότερος κριτής της δουλειάς μου από εμένα την ίδια. Όταν φτάσει η ώρα να παραδώσω τις εικόνες στον εκδότη, αρχίζουν οι αμφιβολίες. Σκέφτομαι πως αν έκανα (ή δεν έκανα) το ένα ή το άλλο, μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν καλύτερο, κι ενώ χαίρομαι την ολοκληρωμένη δουλειά, δεν παύω να συλλογίζομαι και να αναζητώ τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε ει δυνατόν να τελειοποιηθεί. Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να διαχειριστώ την αίσθηση του ανικανοποίητου που με χαρακτηρίζει στον επαγγελματικό τομέα.
/από

Τα πρώτα μου παιχνίδια

Υπήρξα το παιδί που ήταν ευτυχισμένο μόνο όταν τριγύρω του είχε βιβλία, χρώματα και χαρτιά. Αυτά ήταν τα καλύτερα παιχνίδια που μπορούσαν να μου προσφέρουν. Και ευτυχώς είχα πολλά. Διαβάστε Περισσότερα

/από