Όταν, πριν από μερικά χρόνια, με τον Μάνο Κρόκο σχεδιάζαμε τη δημιουργία των εκδόσεων Κίτρινο Πατίνι δεν είχα φανταστεί σε πόσα πολλά και όμορφα μέρη θα μας οδηγούσε. Φέτος μας ταξίδεψε στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Μπολόνια και στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, αλλά και στο 51ο Φεστιβάλ στο Ζάππειο, που ετοιμάζεται.

Είναι μαγικό για μένα ότι με το Κίτρινο Πατίνι μας δεν ταξιδεύουν μόνο τα δικά μας βιβλία, αλλά και οι ιστορίες άλλων δημιουργών. Ίσως αυτό το δεύτερο να μου φαίνεται ακόμα πιο σημαντικό, αφού αυτές τις ιστορίες τις ξεχωρίσαμε ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες και τις πιστέψαμε από την πρώτη στιγμή. Στοίχημα και δέσμευση και των δυο μας, ότι δεν θα βγάλουμε ποτέ βιβλίο, το οποίο θεωρούμε έστω και μέτριο. Ίσως αυτό κιόλας να είναι η απάντηση στην τόση αγάπη που εισπράττουμε, όταν συναντάμε τους αναγνώστες μας σε τόσο μεγάλες διοργανώσεις.

Συγκίνηση και χαρά, λοιπόν, για όλα τα βιβλία μας που συμμετείχαν στη ΔΕΒΘ, αλλά για όσα θα καλοσωρίσουμε τους επόμενους μήνες.

nor

fronthdp

fronthdp

fronthdp

 

 

Ήμουν κι εγώ καλεσμένη σε αυτή τη μεγάλη γιορτή αγάπης της Λαγουδοχώρας και το καταχάρηκα. Για την ακρίβεια ήμουν εκεί από την πρώτη στιγμή που τα λαγουδάκια ξεκίνησαν τις ετοιμασίες για το Πάσχα -κάτι μήνες, δηλαδή, νωρίτερα. Γνώρισα όλους τους ήρωες που γεννήθηκαν στη λαμπερή φαντασία της συγγραφέα Βασιλικής Μαύρου και τους αγάπησα πολύ. Ακόμα κι ο Τόμπι, που έκανε ότι μπορούσε για να ανακηρυχθεί εκείνος το «λαγουδάκι του Πάσχα» και να ποζάρει ως μοντέλο για τα σοκολατένια λαγουδάκια των ζαχαροπλαστείων, παρά τις ζαβολιές του, ήταν θεόγλυκος.

Είναι τόσο σημαντικό για μένα τα παραμύθια να έχουν φως μέσα τους και αγάπη και το συγκεκριμένο έχει κι από τα δύο και σε μεγάλες ποσότητες, μάλιστα.

Η ανάγνωσή του είναι πραγματικά απολαυστική και είμαι σίγουρη πως τα παιδιά θα το λατρέψουν. Μέσα από τις ζαβολιές του Τόμπι, που κάνει ότι μπορεί προκειμένου να ανακηρυχθεί το φετινό «Λαγουδάκι του Πάσχα» και να ποζάρει για τα σοκολατένια λαγουδάκια των ζαχαροπλαστείων, οι μικροί αναγνώστες αναγνωρίζουν και δικές τους συμπεριφορές. Είναι ωραίο να μην μένει κάποιος στις ενοχές, αλλά να αναγνωρίζει το λάθος του, να το διορθώνει και να προχωράει με γλύκα στην καρδιά του, όπως έκανε κι ο Τόμπι. Είναι ωραίο τα παιδιά να μαθαίνουν ότι δεν υπάρχουν νικητές και χαμένοι και πως η μόνη γιορτή πρέπει να είναι αυτή της συνεργασίας και της φιλίας!

Το λάτρεψα αυτό το βιβλίο! Όσο το εικονογραφούσα, έδινα φωνή στους ήρωες και καθώς τους ζωγράφιζα «άκουγα» τις φωνούλες και τα γέλια τους. Έζησα για λίγο τον εορτασμό του Πάσχα αγάπης στην Λαγουδοχώρα και παρακολούθησα τα προβλήματά τους, αλλά και το πόσο γλυκά λύθηκαν. Όπως, θα έπρεπε να λύνονται όλα και στις δικές μας ζωές.

Νομίζω πως αυτό το παραμύθι πρέπει να διαβαστεί και από μεγάλους -έχει πολλά να δώσει!

Εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο και οι εκδόσεις Σαΐτη, να συνεχίσουν να αναζητούν και να εκδίδουν τόσο όμορφα και σημαντικά κείμενα όπως αυτό!

Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ: https://eshop.saiti.gr/product/pascha-agapis-sti-lagoydochora/

 

Χάρηκα τόσο που ανακάλυψα αυτόν τον σύνδεσμο, που θέλησα να τον μοιραστώ με όσους ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν μουσική στην αφήγηση των παραμυθιών τους. Στο σπίτι ή το σχολείο είναι σίγουρο ότι θα δώσουν χρώμα στην ανάγνωσή σας και θα παρακινήσουν το ενδιαφέρον των μικρών μας φίλων!

Aκούστε αυτά τα κομμάτια και είναι σίγουρο ότι κάπου θα σας φανούν χρήσιμα:

Ξεχωρίζω αυτά τα τέσσερα, που θα τα χρησιμοποιήσω άμεσα!

1.

2.

3.

4. https://www.youtube.com/watch?v=aYAJopwEYv8&list=PLd0ilE1moz_cdyKMW5Wmwy8aBG6WbIAXb&index=25

5.

Όλοι γνωρίζουν την αδυναμία μου στα ποντικάκια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που το λογότυπο των εκδόσεων Κίτρινο Πατίνι απεικονίζει έναν ποντικό που κάνει πατίνι! Τώρα όμως αποδείχθηκε πως και τα ποντικάκια με αγαπάνε εξίσου πολύ! Ένα από αυτά μάλιστα δε δίστασε να τα βάλει με ολόκληρο Facebook και… μαντέψτε. ΚΕΡΔΙΣΕ!

Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Το facebook, μέσα στους τρεις τελευταίους μήνες, κατήργησε ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ δύο προφίλ μου + τις 2 σελίδες στο Instagram που διαχειριζόμουν (τη δική μου, αλλά και των εκδόσεων Κίτρινο Πατίνι). Περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτό θα διαβάσετε κάνοντας κλικ Eδώ .

Και τώρα που μάθατε τι έχει συμβεί, είναι η ώρα να σας συστήσω τον Ντίκι!

Ο Ντίκι είναι ένα μικρό ποντικάκι που γεννήθηκε στη φαντασία της Παναγιώτας Χατζηττοφή, λειτουργού του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κύπρου, αλλά και πρωταγωνιστής του βιβλίου «Ο Ντίκι στον Μαγικό Κόσμο του Διαδικτύου»που υποστηρίχθηκε από το ευρωπαϊκό έργο Cyber Safety (Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου Κύπρου) και το Insafe inhope (Together of a better internet).

Με τον Ντίκι γνωριζόμαστε καλά, αφού είχα την τεράστια χαρά να ζωγραφίσω το παραμύθι του.  Όταν λοιπόν έμαθε πως το fb διέγραψε τα προφίλ μου, ανέλαβε δράση. Με τη βοήθεια της μαμάς του, της κ. Χατζηττοφή, επικοινώνησε ο ίδιος με το fb και τους εξήγησε πως είμαι συνεργάτης του Kέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου της Κύπρου (γραμμή βοήθειας 1480), και φυσικά, φίλη δική του. Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα τι άλλο μπορεί να τους είπε, πάντως εγώ από χθες έχω ξανά και τα δύο προφίλ μου ενεργά, ενώ έχουν επαναλειτουργήσει και οι λογαριασμοί στο instagram.

Ντίκι – Facebook 1-0, λοιπόν.

Ευχαριστώ πολύ Ντίκι κι εσένα και τη μαμά σου και το Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου της Κύπρου, που κατάφερε το, φαινομενικά, ακατόρθωτο!

Υ.Γ. Το Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου Κύπρου -CYberSafety προχώρησε στην ανάπτυξη εκπαιδευτικού πακέτου, το οποίο απευθύνεται σε μαθητές και μαθήτριες της προδημοτικής και δημοτικής εκπαίδευσης. Το εκπαιδευτικό πακέτο αποτελείται από το παραμύθι «Ο Ντίκι στον Μαγικό Κόσμο του Διαδικτύου» και από το συνοδευτικό τετράδιο δραστηριοτήτων με τίτλο «Παίζω και Μαθαίνω με τον Ντίκι για τον Μαγικό Κόσμο του Διαδικτύου». Η συγκεκριμένη δράση, η οποία υποστηρίχτηκε από την Παγκύπρια Σχολή Γονέων εστιάζει στην ανάγκη για ενημέρωση παιδιών μικρότερης ηλικίας σχετικά με θέματα ασφαλούς και υπεύθυνης χρήσης του Διαδικτύου, στοχεύοντας στην πρόληψη και την αντιμετώπιση κινδύνων, που μπορεί να προκύψουν από τη χρήση του. Εδώ μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν και το τετράδιο δραστηριοτήτων σε μορφή pdf.

 

 

Πόσο εύκολο είναι να συντονίσεις ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής και εικονογράφησης, στο οποίο συμμετέχουν 75 παιδιά, από μακριά; Στόχος μας; Η δημιουργία ενός εικονογραφημένου βιβλίου από τα ίδια τα παιδιά, κάτι που κάνω εδώ και πολλά χρόνια με δια ζώσης συναντήσεις μέσα από το πρόγραμμα Φτιάξε το δικό σου βιβλίο.

Οπότε όταν μου έγινε η πρόταση από το σχολείο ήμουν πολύ επιφυλακτική. Από την άλλη, όταν όπου σταθώ κι όπου βρεθώ λέω πως «στη φαντασία δεν υπάρχουν εμπόδια», δεν γινόταν να μην αποδεχτώ αυτή την πρόκληση. Κι έτσι τα παιδιά έγιναν Δημιουργοί στο Φι και Φι (Φιλαναγνωσία και Φαντασία), εκ του αποτελέσματος, φαίνεται πως έκανα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, αφού το βιβλίο εκδώθηκε και είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!

Αντιγράφω από την ανάρτηση του σχολείου:

Οι μαθητές της Γ’ τάξης του Δημοτικού «ΔΕΛΑΣΑΛ» συμμετείχαν στο εργαστήρι παιδικής Λογοτεχνίας, βιωματικής εκπαίδευσης και δημιουργικού παιχνιδιού «Δημιουργοί στο Φι και Φι», που έχει στόχο την καλλιέργεια της Φιλαναγνωσίας και της Φαντασίας.

Υπό την καθοδήγηση της κυρίας LIANA DENEZAKI, συγγραφέως και εικονογράφου, τα παιδιά δημιούργησαν τη δική τους ιστορία, την οποία, στη συνέχεια, εικονογράφησαν. Αρχικά, έγινε παρουσίαση του βιβλίου «Ποιος θα γίνει αρχηγός;» από τη συγγραφέα Λιάνα Δενεζάκη. Στη συνέχεια, τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και παρενέβησαν στο παραμύθι, αλλάζοντας την εξέλιξή του.

H διαδικασία συγγραφής και εικονογράφησης ενός βιβλίου, που ήταν αποκλειστικά προϊόν των μαθητών μας, δεν μπορούσε παρά να φέρει χαρά και πλατιά χαμόγελα.

Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε 2 μήνες που το fb, καταργεί ΟΡΙΣΤΙΚΑ τον λογαριασμό μου. Την πρώτη φορά, επειδή έκανα ένα λάθος κατά τη διάρκεια επεξεργασίας των προσωπικών μου στοιχείων. Αμέσως, μου κατέβασε το προφίλ και μου ζήτησε ταυτοποίηση, θεωρώντας πως εγώ δεν είμαι εγώ.

Μέχρι εδώ καλά; Καλά και χίλια μπράβο τους! 

Στέλνω άμεσα όλα όσα μου ζήτησαν προκειμένου να ελέγξουν ότι ο λογαριασμός συνεχίζει να μου ανήκει. Αριθμό τηλεφώνου, στο οποίο απαντούν με sms και κωδικό που έπρεπε να γράψω σε μια φόρμα που μου έστειλαν, ανεβάζω φωτογραφία ταυτότητας, μία ακόμα φωτογραφία μου, όπως μου ζήτησαν, και αρχίζω μαζί τους μια επικοινωνία με σκοπό την ανάκτηση του προφίλ μου. Μετά από 20 ημέρες και καθημερινή επικοινωνία μαζί τους, ενημερώθηκα πως ο λογαριασμός μου έκλεισε οριστικά. Οπότε πάνε και οι 5000 φίλοι, οι περισσότεροι από τους οποίους σχετίζονταν με το παιδικό βιβλίο. Συγγραφείς, εκδότες, νηπιαγωγοί, εκπαιδευτικοί, συντονιστές εκπαίδευσης, διευθυντές σχολείων, εικονογράφοι, επιμελητές, μεταφραστές κλπ. 

Παράλληλα, το fb αποφάσισε να καταργήσει και τους δύο λογαριασμούς που διαχειριζόμουν στο instagram, ο ένας από τους οποίους ήταν εμπορικός. Πάει δηλαδή και ο δικός μου λογαριασμός στο instagram, αλλά και αυτός των εκδόσεων Κίτρινο Πατίνι -κι αυτό ήταν ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Επειδή όμως ο χαρακτήρας μου είναι λίγο ζεν, λέω δε βαριέσαι… αυτά να είναι τα προβλήματά μας όλα! Θα ανοίξω έναν νέο λογαριασμό· άλλωστε η αγάπη για τα παραμύθια και το παιδικό βιβλίο είναι δεδομένη. 

Πάμε, πάλι, από την αρχή!

Προς το τέλος του Δεκέμβρη ανοίγω ένα νέο προφίλ με το ίδιο όνομα, το οποίο λειτουργεί κανονικά, αν και η προηγούμενη κατάσταση, τελικά έχει δημιουργήσει προβλήματα και παρεξηγήσεις, που δεν είχα υποψιαστεί από την αρχή.

Πολλοί φίλοι και συνεργάτες, μη γνωρίζοντας τι είχε συμβεί, θεώρησαν πως τους μπλόκαρα. Κάποιοι παρεξηγήθηκαν πολύ μαζί μου. Άλλοι πιο θαρραλέοι ή πιο κοντινοί, ευτυχώς, επικοινώνησαν απευθείας μαζί μου ή με φίλους μου για να μάθουν τον λόγο της διαγραφής τους. Αρκετοί όμως, είναι και όσοι δεν έμαθαν ποτέ τι είχε συμβεί.

Και ενώ σε καμία περίπτωση δεν κατάφερα να ξαναβρώ τις 5000 επαφές που είχα στον πρώτο λογαριασμό που διαχειριζόταν περισσότερο από μια δεκαετία, ξαφνικά, χθες το πρωί ενημερώνομαι από το fb πως και ο νέος μου λογαριασμός διαγράφηκε ΟΡΙΣΤΙΚΑ!

Γιατί; Γιατί έτσι αποφάσισε το fb, χωρίς να εξηγήσει ΤΙΠΟΤΑ, παρόλο που αργά το βράδυ ο Μάνος μίλησε με κάποιον υπάλληλο τους τηλεφωνικά. Και λέω ο Μάνος κι όχι εγώ, γιατί ταλαιπωρούμαι με μια τρελή φαρυγγίτιδα (άλλο σενάριο αυτό!)

Εξήγησε, με τα άψογα αγγλικά του και τις τεχνικές του γνώσεις (προγραμματιστής είναι -δεν μπορεί λοιπόν κανείς να ισχυριστεί ότι οι κινήσεις που έγιναν από μεριάς μας δεν είναι οι σωστές) το πρόβλημα. Η απάντηση που πήραμε σήμερα είναι:

Ο λογαριασμός σας καταργήθηκε οριστικά, δεν έχετε δικαίωμα ένστασης!

Αυτό σημαίνει ότι αν θελήσω να ανοίξω νέο προφίλ δεν θα μπορεί να έχει το όνομα μου, θα πρέπει να χρησιμοποιήσω ένα διαφορετικό όνομα. Και, τότε, γιατί να ανοίξω νέο προφίλ;

Όσοι ασχολούνται με το παιδικό βιβλίο με γνωρίζουν ως Λιάνα Δενεζάκη και με αυτό το όνομα θα με αναζητήσουν. Τι νόημα έχει να βάλω κάτι διαφορετικό; Δεν έχω fb για να μιλώ με φίλους που μπορώ να έρθω σε επαφή και τηλεφωνικά.

Κοντολογίς, ξέρω πως η σύγκριση των μεγεθών είναι ατυχής πολύ, όμως στο μυαλό μου από το πρωί τριγυρίζουν εικόνες από ιεροεξεταστές, που σε τραβάνε σε δίκες, σου ζητούν εξηγήσεις (ξέρετε πόσες ώρες έφαγα να εξηγώ στο support τμήμα τους;) και στο τέλος να σε βγάζουν ένοχο για κάτι που δεν έχεις ιδέα και τι είναι.

Από δω και πέρα θα τα λέμε, από το blog ή από τη επισημη σελίδα μου στο fb -στην οποία δεν είχα πρόσβαση, όλο αυτό το διάστημα, κάτι που σημαίνει πως πιθανόν να έχει αμέτρητα αναπάντητα μηνύματα, αφού για να τη διαχειριστώ θα πρέπει να φτιάξω λογαριασμό με ψευδώνυμο. Όσο υπάρχει κι η σελίδα αυτή, δηλαδή, γιατί τίποτα δεν μου εξασφαλίσει πως δεν θα την κλείσουν ξαφνικά, έτσι κι αρχίζω να τη διαχειρίζομαι ξανά.

Ναι, ναι, ξέρω… πρώτη φορά το ακούτε αυτό. Κι εγώ! Εδώ υπάρχουν πραγματικά παραβατικά προφίλ, που δέχονται χιλιάδες reports και δεν πέφτουν.  Κι έπεσε το δικό μου, που είχε σχέση με το παιδικό βιβλίο.

Ποιος ξέρει; Μπορεί τα βιβλία μου να ενοχλούν περισσότερο τον Ζούκι!

Τα βιβλία είναι ταξίδια και γνωριμίες. Συναντήσεις με ανθρώπους που μπορεί να μην έχεις δει ποτέ και να μην έχεις ανταλλάξει ούτε μια λέξη κι όμως είσαι σίγουρος πως τους ξέρεις καλά. Κάπως έτσι ένιωσα όταν έλαβα το μέιλ της κ. Σιάνου. Με την Ξένια, φαίνεται, περπατήσαμε στους δρόμους των παραμυθιών και μοιραστήκαμε όλα τα όμορφα της δημιουργίας, οπότε δικαιούμαι να την αποκαλώ με το μικρό της όνομα -κι ας μην την ξέρω καθόλου.

Μέσω του πολιτιστικού προγράμματος «Κόκκινη κλωστή δεμένη…» που διοργανώθηκε στο 12 νηπιαγωγείο Χαϊδαρίου το ολοήμερο τμήμα χρησιμοποίησε τις παραμυθοκάρτες κι οδηγήθηκε σε ένα φανταστικό αποτέλεσμα.

Δείτε πως δούλεψαν τα παιδιά και πώς το καθένα έφτιαξε και μια δική του ιστορία!

https://blogs.sch.gr/12nipchaid/

Mε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης  στις 15 Απριλίου βρέθηκα στο πρότυπο Νηπιαγωγείο-Παιδικός Σταθμός Το Πρώτο Σκαλί  στον Βύρωνα. Παρέα με τους μικρούς μαθητές του απλώσαμε στο δάπεδο ένα βιβλίο-χαλί που μας ταξίδεψε σε μέρη μαγικά και παραμυθένια. Και, κάπως έτσι ξεκίνησα να τους αφηγούμαι το βιβλίο μου «Ποιος θα γίνει αρχηγός;»

Βρεθήκαμε στο δάσος των τσακωμών και μεταμορφωμένοι κι εμείς σε ζωάκια του δάσους αναζητήσαμε τη λύση που θα φέρει τη χαρά πίσω στο δάσος. Πήραμε μέρος στο μεγάλο συμβούλιο των ζώων, μοιραστήκαμε τις απόψεις μας και στο τέλος τα καταφέραμε! Mπορεί να μην έγινε κανείς αρχηγός στο δάσος, πάντως αυτό γέμισε με γέλια τραγούδια, αλλά και ζωγραφιές!
Στο τέλος,  δημοιυργήσαμε μια ολοδική μας ιστορία με πειρατές και γοργόνες, βγαλμένη κατευθείαν από το Νησί της Φαντασίας!

Περάσαμε υπέροχα κι αυτό φαίνεται και στις φωτογραφίες!

Στο Πρώτο Σκαλί

 

Η 16η Ημερίδα Παιδικής Λογοτεχνίας «Ιστορίες να ονειρεύεσαι…!» θα πραγματοποιηθεί -κι αυτή τη φορά, κλαψ!- διαδικτυακά. Όμως, τα εργαστήρια θα είναι, όπως πάντα, βιωματικά και πολύ πολύ ενδιαφέροντα. ΟΛΑ!

Την Ημερίδα διοργανώνει το Rivergate Bookstore σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Frederick, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου και πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου.

Θα πραγματοποιηθεί στις 12 Μαρτίου κι έχει τίτλο:

Συνταγές για μια παραμυθοσαλάτα! Υλικά: Χιούμορ, περιπέτεια, μαγεία, φαντασία, παιχνίδι, χρώματα!

Σε αυτόν τον σύνδεσμο θα δείτε το πρόγραμμα της ημερίδας,  βιογραφικά όλων μας και τις περιγραφές των εργαστηρίων μας. Είμαι σίγουρη πως όποιο κι αν επιλέξετε να παρακολουθήσετε θα σας αρέσει ΠΟΛΥ! Και για ακόμα μια φορά θα πω, πόσο κρίμα είναι που γίνονται όλα ταυτόχρονα κι έτσι κι εμείς δεν έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τα υπόλοιπα.

Φέρτε το κέφι σας κι ελάτε να δημιουργήσουμε παρέα στιγμές φαντασίας για τα παιδιά.

Βιωματικό εργαστήριο με τη Λιάνα Δενεζάκη:
Λένε ότι η φαντασία δεν έχει όρια και τα παιδιά μπορούν να μας το διδάξουν καλά αυτό. Και πώς θα μπορούσαμε εμείς να τα ενθαρρύνουμε ώστε να καλλιεργήσουν και να ξεδιπλώσουν τη φαντασία τους;
Η απάντηση βρίσκεται στο βιβλίο «Άνοιξη Παντού!», εκδ. Κίτρινο Πατίνι, που σε συνδυασμό με την Πολύχρωμη Ανάγνωση (έρχεται σύντομα από τις εκδόσεις μας), τις Παραμυθοκάρτες, το τηλεσκόπιο της φαντασίας, έναν κύβο συναισθημάτων και άλλα εκπαιδευτικά εργαλεία θα δείξουν τον τρόπο στα παιδιά να δημιουργούν φανταστικές ιστορίες με ήρωες γνωστών παραμυθιών.
Θα τους δείξουν τον τρόπο να βλέπουν και να υποδύονται τους ήρωες μέσα από τη διαφορετική οπτική του τηλεσκοπίου της φαντασίας. Κι όποιος κερδίσει στην τρίλιζα θα αφηγηθεί την ιστορία με το σωστό «χρώμα» στη φωνή. Άραγε, ποιο θα είναι αυτό; Είστε έτοιμοι να διαβάσετε ένα κείμενο ως λυπημένη κοκκινοσκουφίτσα ή ως φοβισμένη πασχαλίτσα;
Βιογραφικό:
Η Λιάνα Δενεζάκη είναι συγγραφέας, εικονογράφος παιδικών βιβλίων και συν-ιδρύτρια των εκδόσεων Κίτρινο Πατίνι (www.kitrinopatini.gr). Μέχρι σήμερα έχει γράψει 22 βιβλία για παιδιά και ένα μυθιστόρημα για ενήλικες. Έχει εικονογραφήσει περισσότερα από 250 παιδικά βιβλία, ενώ έχει συμμετάσχει στη δημιουργία εκπαιδευτικών, διαδραστικών εφαρμογών που έχουν μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες. Τιμήθηκε με τον Έπαινο Προσχολικής και Πρώτης Σχολικής Ηλικίας του Κύκλου του Έλληνικού Παιδικού Βιβλίου «Πηνελόπη Μαξίμου» για το βιβλίο της «Ένας γενναίος σκύλος, εκδ. Λιβάνη και με το βραβείο του Κύκλου του Έλληνικού Παιδικού Βιβλίου Μέσης Σχολικής Ηλικίας «Φανής Αποστολίδου» για το βιβλίο «Μαρδούκ!» εκδ. Λιβάνη. Ανήκει στη συντακτική ομάδα του Μαγικού Κόσμου που βραβεύτηκε ως το καλύτερο πρόγραμμα φιλαναγνωσίας από τον Κύκλο του Έλληνικού Παιδικού Βιβλίου. Το τελευταίο της βιβλίο «Μαμά, φτιάξε μου μια μάγισσα», εκδ. Κίτρινο Πατίνι, που συνδημιούργησε με την εικαστικό Kiki Περιβολάρη συμπεριλήφθηκε στη Χρυσή Λίστα Elniplex. Έχει επιλεχθεί ως μία από 20 επιτυχημένες επιχειρηματίες στην Έλλάδα για να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα 100 mirrors, που υλοποιήθηκε με τη σύμπραξη πέντε ευρωπαϊκών χωρών και να παρουσιάσει την πορεία της στο χώρο της συγγραφής και της εικονογράφησης στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα.

Η 14η Ημερίδα Παιδικής Λογοτεχνίας ξεκίνησε με ομιλίες και χαιρετισμούς. Το θέμα της ήταν οι 17 στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης όπως αυτοί συμφωνήθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη για την agenda του 2030. Όταν έφτασε η σειρά της κ. Τούμπα εκείνη άρχισε να διαβάζει την απάντηση του Σιάτλ, αρχηγού μιας φυλής Ινδιάνων, προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Φράνκλιν Πιρς. Αυτή η απάντηση δόθηκε περίπου το 1855. Θυμάμαι όταν την είχα πρωτοδιαβάσει, στην εφηβεία μου ακόμα, έκλαιγα. Θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας. Καθετί που λέει ο Σιατλ συγκινεί ολόκληρη την ύπαρξή μου, μα αυτή τη στιγμή ξεχωρίζει για μένα το σημείο εκείνο που αναφέρει:

«Μα τι μένει από τη ζωή, όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί τη γλυκιά φωνή του βγάνει το νυχτοπούλι, ή τα συνακούσματα των βατράχων ολόγυρα σε έναν βάλτο μέσα στη νύχτα;»

Αξίζει να το διαβάσετε ακόμα κι αν είναι για πολλοστή φορά. Κάθε φορά, κάποιο άλλο σημείο θα μιλήσει στην ψυχή σας. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα κείμενο που αν του επιτρέψουμε μπορεί να μας αλλάξει τον τρόπο που στεκόμαστε και βλέπουμε τη ζωή.

[…]Ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μηνάει πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. O μεγάλος αρχηγός μηνάει ακόμα λόγια φιλικά και καλοθέλητα. Καλοσύνη του, γιατί ξέρομε πως αυτός λίγο τη χρειάζεται αντίστοιχα τη φιλία μας. Την προσφορά του θα τη μελετήσομε, γιατί ξέρομε πως, αν δεν το πράξομε, μπορεί ο λευκός να προφτάσει με τα όπλα και να πάρει τη γη μας.
Πώς μπορείτε να αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό – τη ζέστα της γης; Για μας μοιάζει παράξενο. Η δροσιά του αγέρα ή το άφρισμα του νερού ωστόσο δε μας ανήκουν. Πώς μπορείτε να τα αγοράσετε από μας; Κάθε μέρος της γης αυτής είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει είναι, στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου, ιερό.
Ξέρομε πως ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Τα μέρη της γης, το ένα με το άλλο, δεν κάνουν γι’ αυτόν διαφορά, γιατί είναι ένας ξένος που φτάνει τη νύχτα και παίρνει από τη γη όλα όσα τού χρειάζονται. Η γη δεν είναι αδερφός του, αλλά εχθρός που πρέπει να τον καταχτήσει, και αφού τον καταχτήσει, πηγαίνει παρακάτω.
Με το ταμάχι που έχει θα καταπιεί τη γη και θα αφήσει πίσω του μια έρημο. Η όψη που παρουσιάζουν οι πολιτείες σας, κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Όμως αυτό μπορεί και να συμβαίνει επειδή ο ερυθρόδερμος είναι άγριος και δεν καταλαβαίνει.
Αν αποφασίσω και δεχτώ, θα βάλω έναν όρο. Τα ζώα της γης αυτής ο λευκός θα πρέπει να τα μεταχειριστεί σαν αδέρφια του. Τι είναι ο άνθρωπος δίχως τα ζώα; Αν όλα τα ζώα φύγουν από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει από μεγάλη εσωτερική μοναξιά, γιατί όσα συμβαίνουν στα ζώα, τα ίδια συμβαίνουν στον άνθρωπο.
Ένα ξέρομε, που μπορεί μια μέρα ο λευκός να το ανακαλύψει: ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Μπορεί να θαρρείτε πως Εκείνος είναι δικός σας, όπως ζητάτε να γίνει δική σας η γη μας. Αλλά δεν το δυνόσαστε. Εκείνος είναι Θεός των ανθρώπων. Και το έλεός Του μοιρασμένο απαράλλαχτα σε ερυθρόδερμους και λευκούς. Αυτή η γη Του είναι ακριβή. Όποιος τη βλάφτει, καταφρονάει το Δημιουργό της. Θα περάσουν οι λευκοί – και μπορεί μάλιστα γρηγορότερα από άλλες φυλές. Όταν μαγαρίζεις συνέχεια το στρώμα σου, κάποια νύχτα θα πλαντάξεις από τις μαγαρισιές σου. Όταν όλα τα βουβάλια σφαχτούν, όταν όλα τα άγρια αλόγατα μερέψουν, όταν την ιερή γωνιά του δάσους τη γιομίσει το ανθρώπινο χνότο και το θέαμα των φουντωμένων λόφων το κηλιδώσουν τα σύρματα του τηλέγραφου με το βουητό τους, τότες πού να βρεις το ρουμάνι;* Πού να βρεις τον αϊτό; Και τι σημαίνει να πεις έχε γεια στο φαρί* σου και στο κυνήγι; Σημαίνει το τέλος της ζωής και την αρχή του θανάτου.
Πουθενά δε βρίσκεται μια ήσυχη γωνιά μέσα στις πολιτείες του λευκού. Πουθενά δε βρίσκεται μια γωνιά να σταθείς να ακούσεις τα φύλλα στα δέντρα την άνοιξη ή το ψιθύρισμα που κάνουν τα ζουζούνια πεταρίζοντας. Όμως μπορεί, επειδή, καταπώς είπα, είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω – μπορεί μονάχα για το λόγο αυτόν ο σαματάς να ταράζει τα αυτιά μου. Μα τι μένει από τη ζωή, όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί τη γλυκιά φωνή που βγάνει το νυχτοπούλι ή τα συνακούσματα των βατράχων ολόγυρα σε ένα βάλτο μέσα στη νυχτιά; Ο ερυθρόδερμος προτιμάει το απαλόηχο αγέρι λαγαρισμένο από την καταμεσήμερη βροχή ή μοσχοβολημένο με το πεύκο. Του ερυθρόδερμου του είναι ακριβός ο αγέρας, γιατί όλα τα πάντα μοιράζονται την ίδια πνοή – τα ζώα, τα δέντρα, οι άνθρωποι. Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει προσοχή στον αγέρα που ανασαίνει. Σαν ένας που χαροπολεμάει για μέρες πολλές, δεν οσμίζεται τίποτα.
Αν ξέραμε, μπορεί να καταλαβαίναμε – αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού, τις ελπίδες που περιγράφει στα παιδιά του τις μακριές χειμωνιάτικες νύχτες, τα οράματα που ανάφτει στο μυαλό τους, ώστε ανάλογα να δέονται για την αυριανή. Αλλά εμείς είμαστε άγριοι. Μας είναι κρυφά τα όνειρα του λευκού. Και επειδή μας είναι κρυφά, θα εξακολουθήσομε το δρόμο μας. Αν τα συμφωνήσομε μαζί, θα το πράξομε, για να σιγουρέψομε τις προστατευόμενες περιοχές που μας τάξατε. Εκεί θα ζήσομε, μπορεί, τις μετρημένες μέρες μας καταπώς το θελήσομε. Όταν ο στερνός ερυθρόδερμος λείψει από τη γη, και από τη μνήμη δεν απομείνει παρά ο ίσκιος από ένα σύννεφο που ταξιδεύει στον κάμπο, οι ακρογιαλιές αυτές και τα δάση θα φυλάγουν ακόμα τα πνεύματα του λαού μου – τι* αυτή τη γη την αγαπούν, όπως το βρέφος αγαπάει το χτύπο της μητρικής καρδιάς. Αν σας την πουλήσομε τη γη μας, αγαπήστε την, καθώς την αγαπήσαμε εμείς, φροντίστε την, καθώς τη φροντίσαμε εμείς, κρατήστε ζωντανή στο λογισμό σας τη μνήμη της γης, όπως βρίσκεται τη στιγμή που την παίρνετε, και με όλη σας τη δύναμη, με όλη την τρανή μπόρεσή σας, με όλη την καρδιά σας, διατηρήστε τη για τα τέκνα σας, και αγαπήστε την, καθώς ο Θεός αγαπάει όλους μας. Ένα ξέρομε – ο Θεός σας είναι ο ίδιος Θεός. Η γη Του είναι ακριβή. Ακόμα και ο λευκός δε γίνεται να απαλλαχτεί από την κοινή μοίρα.[…]
μτφρ. Ζήσιμος Λορεντζάτος
Το Βήμα, 16/1/1977
Υ.Γ. Το νέο μου πάθος λέγεται Στοριζ και Νιούζ, αλλά σε αυτό θα αναφερθώ κάποια άλλη στιγμή. Στο μεταξύ, αν θέλετε, μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα του στο facebook, γιατί κάτι ετοιμάζεται που είμαι απόλυτα σίγουρη πως θα το αγαπήσετε -προσωπικά ΛΑΤΡΕΥΩ και στόριζ ΚΑΙ νιουζ.